O An Bir Uçurtma Islandı

rüzgarlar
sertt rüzgarlar esti
estikçe parçaladı yelkenleri
estikçe kesti tutan bilekleri

yelkenliler ağır yüklüydüler
okyanusları taşırdılar
karada bekleyen çocuklar
suda boğulan saatler
suda boğulan gözler
suda ki ölümün sessizliği
bulanıklığı
derinliği...

eski bi sokağın
eski bi köşesinden
eski bi sokak lambasının altından
eski bi bakkalın yanından
eski dört tekerli bi bisikletin
eski taşların üzerinden,
eski birr çocuk,
belirdi.

haykırışlara gebe,
eski bi gülümsemeyle
güldü çocuk.
açılan bembeyaz dişlerinin arasından geçti rüzgar
düştü çocuk.
açılan kıpkırmızı yarasının içinden
geçti çocuk.

ağır ağır,
güldü çocuk
kime?

bir anda,
düştü çocuk
niye?

her neysee...

bisiklet ıslandı
kıyıya bi adam yaklaştı
adam ıslak çocuğa baktı
baktıı baktııı!
ve daldı.
geriye rüzgarda silinen
ayak izleri kaldı...