O Aşk

Sokakta ki dilencileri geçti yüreğim
hem beş parasız
hem de aşksız,
hatta mendil bile serdim yüreğimin önüne.
Hani zorla sevmesen de
sadaka yerine
atarsın üç beş kuruşluk sevginden diye...
Bu da olmadı..
Şimdi ne gelen var ne giden...
bu cadde de hüzünlenmiş belli ,
artık ne insan görüyorum gözlerimle,
ne de gözlerim seni görüyor ''insan'' diye...
Olmuyorsa olmasın yar...
Ben giderim yine
yalnızlığımın sıcacık koynuna,
edepsizce...