O Birgün Gelecek

Tahammülsüz göz yaşlarım,
Akmayı öğrenmeli zamanlı.
Yoksa her hüzün akşamında,
Bir yakarış olur, her damlada yaşamım.

Son kertesinde insanlara, insanlığı anlatırken,
Yaratmaktan vazgeçmiş, yorgun bir tanrı.

Duyargasız dokunuşlarında İki kollu bir ahtapotun,
Yıpranmasına göz yumamadım vücudumun.
İğrenç gecelerden, küçük şehvetlerden...
Sonrası bir mısra zevk.
Gerisi ıssız boş kuyu.

Amacı bedenimin haritasını ezberlemekten ziyade,
Anlık duyguların peşinde koşan zavallı yolcu.

Bunları boş verip, yaşamayı istemleyip...
Olanlara sırt dönüp, olması gerekeni düşleyip...
Göz yaşlarımı silip, boş gülücükleri istifleyip...
En hassas duygularımı şifreledim.

Alışmak, erimekken bu riyakarlıkta,
Acı çekmemek için daha fazla,
O gelinceye kadar ,
Kapattım kendimi insana bürünmüş hayvanlara.