O Bodrum Akşamında Kalbimi Değil Oğlumu Bırakmıştım Aslında

Sıcacık bir Bodrum sabahında uyandım,
Kalktım uzun uzun denizi seyrettim balkonda,
Sonra begonvillere baktım,
Nede güzel açmışlardı pembeler içinde,
O beyaz bodrum evleri..
Gelinlik kızlar gibiydi güzellikleri,

Kalbimi aramaya gelmiştim buralara,
Yıllar evvel onu bıraktığım
Bir bodrum akşamından sonra,
Ben hiç iflah olamadım bir daha.

Dışarlarda dolaştım öylece boş boş,
Portakal çiçeklerinin kokusunu çektim içime,
Ve birden irkildim,
Bana seni hatırlattılar,
Hani seni ilk öptüğüm o portakal ağacının
Altına götürdü beni anılar,
Nasılda güzeldi o anlar,
Gencecik kanı kaynayan
On dokuz yaşında bir
Kız bırakmıştım geride.
Pespembe hayalleri olan,
Yaşama deli dolu bakan,
Asi bir nehir gibi çağlayan,
Âşık ve deli gibi sevdalı,
Küçücük bir kız kalmıştı ardımda.

Bende ona sevdalansam da,
Yaşam karmaşası içinde
Zamanla bir yerlerde,
Bırakıp hayallerimi,
Üstüne çektim süngeri...

Ama beni hep,
Kimi zamanlarda rahatsız etti o sünger,
Nedendir bilmem ama atamadım
Onu içinden bir türlü,
İçim hep onu aradı,
Her girdiğim bedende,
Her tattığım şehvette,
Her yaşanan sevişmelerde,
Onu arzuladı bedenim...
Ona doymak istedi ruhum nedense.

Kendimden bir şeyi bırakmıştım sanki oralarda,
İçim bomboştu,
Sevmek istesemde sevemiyordum
Artık hiçbir şeyi eskisi gibi.

Günler günleri kovaladı
Yıllar ise seneleri,
Ben hiç âşık olmadım bir daha,
İçimdeki boşlukta öylece büyüdü gitti,
Dolduramadı kimseler o portakal çiçeklerinin,
Kokusunda bıraktığım kalbimi.

Şimdi yeniden buralardayım.
O ağacın altında öylece anılara daldım,
Yaşadım yeniden,
O vakitleri,
O sevişmeleri,
O sabah olmasını hiç istemediğimiz,
Arzu dolu geceleri.

İçim bir garip oldu,
Tam o sırada onu gördüm karşımda,
Koca bir kadın olmuştu.
Gözleri pırıl pırıl parlayan ve güzel,
On dokuz yıl sonra yeniden,
Gözlerime takılı kaldı gözleri.
Her zamanki gibi naif ve sakin,
Tavrıyla yanıma geldi,
Biraz geç kalmadın mı ?
Çok bekledik seni,
Ama dönmedin bir daha geri,
Senden sonra OĞLUNLA ben,
Yeniden başladık yaşama,
Kurduğumuz yeni hayatta
Sen yoksun artık, dedi
Ve Çekip gitti...

O sırada,
Yanına gelen delikanlıya takıldı gözlerim,
Kendimi gördüm sanki onda
Tıpkı bendi
Benim gençlik günlerim gibi...

İşte o zaman anladım,
O Bodrum akşamında,
Portakal çiçeklerinin altında,
Ben kalbimi değil,
Oğlumu bırakmıştım aslında...