O Geceler...

Berlin
geceye göçerken
senin yokluğuna mı ağlasın
yoksa
benim varlığıma mı acısın
geçen zamanlara inat,
ey
can tanem
de
denilen güzel,

neresinden tutsa/m nafile
özlemleri/mi bir bir yazmış sokaklarına
kaldırımlar bir umut çizelgesi
yokluklar varlıklara nabız
sen misin ben miyim
kim bilecek
yaşıyorum işte
ne fark eder
hayatta denilse ömür de,

gece/si/dir beni benden alı koyan
gölgelere firar ettiren
köşeli olsa da
ne fayda
yalnızlığım hep yanımda
tutmuş elimden
bırakmaya da niyeti yok gibi
sanki yokluğundan da kuvvet almış misali
sensizliğinle
tokuşturuyor
hasretle hüzünlerimi,

biliyorum güneş doğacak elbet
kim engelliye bilir
ki
dünya döndükçe
kalp yürekte var oldukça
nefes tüketme boşuna
olacak olacak
ha bugün ya yarın,
o
gecelerin
o
gecelerimin hürmetine...

* Berlin,02.08.2018 *