O Mazi

Manolya rengi aşk bahçemizdi, o mazi,
Dallarından tutam tutam sevgi sarkardı,
Gözlerinde kaybolduğum bir uçurum.
Güneşin beni kavuramadığı kanatların vardı, hep gölge,
Kuş sesleri olurdu çağırışların,
Kötülüklerin hiç girmediği derin bir orman,
Hep yeşil, hep mavi ve sarı,
Siyahını dışarıda bırakmış, manolya rengi aşk bahçemiz,

Şimdi uzaklarda bir sessizlik oldun,
Yalanlarda kaldı sevdan,
Bir alkış gibi taltifini verdin sevdanın,
Ve unuttun maziyi,

...bende unuttum, bir duble rakının dibinde,
ve bir gün sonum olur...unutma sebebim cebimde.