O Nur'la Nurlanir

Gözbebeklerimize hüzün çökünce,
Derya deniz olur bulutlarımız.
Davetsiz belâlar başı çekince,
Korkumuzu örter umutlarımız.

Kıvılcım atınca, Hazreti Mevla,
Yüreklerde yangın, olunca peyda,
Kalbin merkezine düşünce sevda,
Evrende kaybolur hudutlarımız.

Gönülde çırpınan, kanatsız kuşlar,
Kaf'tan Kaf'a doğru bir uçuş başlar,
Ufukta kaybolur, dağlar ve taşlar,
Soyutları saklar, somutlarımız.

Şayet kararırsa güneş de, ay da,
İçimizdeki nur değmez mi kayda,
Cehennem narından bize ne fayda,
Cennetle bezenir konutlarımız.

Sevenler sevgiyi ezelden tanır,
Aşklar unutulmaz, O baki kalır,
Gönül lezzetini acıdan alır,
Baldan tatlı olur koruklarımız.

Aşkımız yaşamın, hayatın kendi
Mevla'nın gücüyle, yıkmaz mı bendi,
Solmayan gülşendir ilahi rengi,
Sonsuza açılır, ufuklarımız.

Belki yaralıyı, kimse sevmezde,
Eyvallah da etmez, boyun eğmezde,
Başım alçaklarda, göğe değmezde,
O Nurla nurlanır, doruklarımız.

07.05.2007