O Şarkı

Bir şarkı anımsıyor kulaklarım
Baş başa verilen bir andı...

Aldığım her astımlı nefeste
Kursağımda takılı kalıyor senin payın
Aynadaki aksim
Haykırırcasına yüzünü hatırlatıyor bana
Mest ediyorum gülüşlerini
Bir bardak umut suyuyla

Bir şarkı anımsıyor kulaklarım
Elin elimde uyumaktaydı...

Gözyaşlarımla yıkıyorum kalan elbiseni
Omzuma asıyorum uyuyorum sonra
Bir rüyada mutluluğa gözlerimi açıyorum
Gözlerin gözlerimde
Koynundan 3 düğme açıyorum
Kokun tenimde...
Sonra kan ter içinde
Sulu boyayla boyanmış gözlerle
Uyanıyorum şafak vakti
Pencereye yanaşıyorum
Sen sökmek üzeresin gökyüzünde

Bir Şarkı anımsıyor kulaklarım
Nefeslerimiz kesişiyordu dar geçitte...

Kaf dağından çiçeklerle
Ve yedi cücenin işçiliği takılarla
Süslüyorum hayallerimin kalıntılarını
Bir İstanbul masalından çıkıp gelirsin diye
Ve umarsızca kozadan çıkan her kelebeğin kanadına
Seni seviyorum yazıyorum
Günü birlik yaşamlarının inadına

Bir şarkı anımsıyor kulaklarım
Gülüşlerinden oluşan nağmeleriyle...

En çok gülüşlerini özledim...