Odam Ve Ben

Duvarlar beni tanır,
Ne bıkar ne usanır,
Dış yüzüme bakınca,
İçim ondan utanır,
Duvarlar beni tanır.

Şu tavanla şu zemin,
Sanki her şeyden emin,
Ne yaparsam şahittir,
Sakisidir her demin,
Şu tavanla şu zemin.

Her kenarı, her köşe,
Bana gam keder neşe,
Derdimi alıyorlar,
Yaramı deşe deşe,
Her kenarı, her köşe.

Şu garip bilgisayar,
Tutamadı bir ayar,
Matem tutuyor san ki,
Ayağı başı kayar,
Şu garip bilgi sayar.

Çaresizin çaresi,
Sandım şu cep faresi,
Buda bana benzedi,
Arş'a çıktı namesi,
Çaresizin çaresi.

Buz gibi soğuk odam,
İçinde yanan adam,
Piyasadan çekildim,
Demode oldu modam,
Buz gibi soğuk odam.

Çok usandı şu yatak,
İlaçsız uyku yasak,
Azrail'im başımda,
Saçlarımda doldu ak,
Çok usandı şu yatak.

Vurgun üstüne vurgun,
Aklım daha da durgun,
Her yanım müflis oldu,
Kalbim dünden de yorgun,
Vurgun üstüne vurgun.

Beynimdeki değirmen,
Öğüttüğü bir beden,
Durma vakti yaklaştı,
Dönüyor hala neden?
Beynimdeki değirmen.

Odamla ben konuşur,
Hem ağlar hem güleriz,
Paylaşırız dertleri,
Paylaşırız böleriz,
Odamla ben konuşur.

25?08?2008

19 Haziran 2011 1359 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (1)
  • 13 yıl önce

    ah o duvarların dili olsada bir konuşsa neler neler anlatırdı insanlara .

    gerek konusu gerek yazım tekniği ile güzel bir çalışma daha okuttunuz bizlere kutlarım mutrem abim saygılar.