Ödevimiz Bir Demet ışığı Kıskanmak

yüzü tazeliğini yitirmemiş gölgesiyle hemhal alın
çizgilerinin derinliği
ilkini bugüne taşımasını bilmiş bir sonun

inceliyorduk bir köşede
gün boyu yanına yanaşamayan güneşine
terimizi gösterip ikna ettik
etkilendiğimizi bilsin


ödevimiz gölgenin altındaki kime aşık
bilgisi çıkarılmış yayından kaşın çekiciliği kime
birkaç dil bilmenin aczi buradaydı
bir adedi bin bir sebebe yeteneğimize yardım dilemektir

diledik dinlendik bir ikindi
perdesi uyuklamayla açılamazın kahvesini yudumlarken
on ve birin kenetlendiği akşam yanı başında şakıdık
nakaratımız kime kime
sonrası uyku
sevgililerin uykusuzluğu
o gece gelmedi hiç ve bir kez olsun
şükrü'nün necmi'nin sevil'in
alo sevgilim nerdesin



ve işte o
aşkın mekana yansıması
sabahın ezgisi phoenixten
bitli köpeğine sırnaşan güneşin
sanki gerinmesi tutmuştu kollarımızda
coğrafyası çeperine en narin
dokunuşuyla sunuyordu ki demini
bu kadar dedi
artık onun yüzü belleğinize kapalı
sahi bu kadar mıydı
betimlemelerimizden çıkarılanın ötesi
bardağımdan yansıyan bir demet ışık işte
o benim sevgilim dedi


çünkü dünya sizi değil
siz dünyayı soğuttunuz
gölgede kaldı sevgilim güneşsiz
bırakıp gidin
o benden emin dedi


biz her gideceğimiz yerden hep keyfimizce giderdik
bu defa sadece gittik
ve yağmur
şükrü'nün necmi'nin sevil'in
alo sevgilim nerdesin


sahi uzaklarından nasıl emin olabilirdi insan
kıskanmadan
..
..