Of Aman

İçimdeki ormanda yolumu kaybettim
ama hayret oldukça sakinim, turuncu ağaçların dallarına yapışmış gizli bir hüzün kokusu var. Sevgili hüzün dağıtıcısı, keşke sebebini de söyleseydin. Soğuk ve donuk, durgun ve tuhaf hallerim beni çıldırtıyor, gizlenmiş kedere şiir yazmak öyle zor ki, sebebi bilinmeyen hissizlik. Aklın uçurumunda tek ayak üzerinde duran sakinlik



güzel bir yürüyüşle
kutsanmalı bu hiçlik



yağmur yok
önce kuraklık sonra çöl
sisden gelen bir sıkıntı
yazık, tüm binalarda yalnızlık var
gölgelerin us yolları iç acılarla dolu
hiç sorma
masal da yok
yürümeliyim, geçebilirim belki günün içinden

şiir her yola gelir, yola getirir
sözcükleri düşünmeden çiçek açmak ya da ölmek
aylaklığın bağrındayım, pür dikkat bir heyecanım ama
merak etmiyorum seçim sonuçlarını
keşke keşfedilmeseydi siyaset
Tanrı istedi. ve su gibi aktı her şey*

sazı ve sözü bulunmamış kederleri çağırıyorum rahmime
konuşma bozukluğum kuşkuyla bakıyor şehre
yalıtılmışlığı sezen kalbim
ve çatır çatır çatlayan varoluş
onlar aslında senin özgür olman için uğraşmıyorlar
özgürlükten bahsetmeyi seviyorlar**
sanırım bu yüzden rutubet kokuyor kitaplar
baktım, ağlamak yüzüme hiç yakışmıyor
medeniyet ölsün diye dua ediyorum
'of' desem yeniden doğar mı ki zaman

'of '
??

aman!

deniz, çupra ve rakı çok uzakta olmasın Tanrım...








*tam olarak aklıma nerden takılı kaldığını bilmiyorum
ya bir şarkı ya bir şiir de geçen.
**jack nicholson
Easy Rider