Öfke Rüzgarı
Öfke
kaç çocuk terledi ellerinde
kaç mor elma düştü masaldan,
Söylemekle susmak arası
yalnız bir şiir yüreğinde
toprağın altında
kanına bulanan hava
buğulanıyor
bebekleri bölen
öfke
Görünmez gözeneklerde
bir siyah taşır
iki beyaz kefene
İki Irmak ağlar
iki yoksul
umulmayan mezarda uyanır
Dolanan ay
yanardağı ateşi taşır
mutsuz öfkenin
kör yiyen nefesine...
Mart2009
👍👍 tebrıkler tobragım
👍👑şiirdi, sevgimle...
Gürültü ve patırtının ortasında sükunetle dolaş; sessizliğin içinde huzur bulunduğunu unutma
öfkesiz günler dilerim sairem