Öfkesini Bastırdı

alnında yanarken an
yarına kan kusturdu
sevinç düştüğü zaman
ağlayanı susturdu

ay parlayınca birden
düşe güldüğü yerden
gecenin seherinden
gül yüzünü gösterdi

dilinde pişti közle
yola da düştü sözle
çağlayıp coştu özle
dahası ne isterdi

ölü kent üste çöktü
dayanılmaz bir yüktü
ozan efeye döktü
öfkesini bastırdı

06:33 20.08.2009denizli