Oğlum Mehmet Kağan'a

Gece kurtlar oynaşırken dağlarda,
Bir sis perdesi çöker gecenin üstüne,
Yüreği yangınlar içindedir bir çok insanın,
Ölüm, haince tuzak kurmaktadır insan üstüne.


Benim oğlum ise ateşler içinde yatmaktadır,bir köşede,
Rengi sop solgundu ,sedyenin üstünde,yüzükoyundu,
Hafifçe kaldırdı gözlerini "baba" diye bir mırıltı çıktı,
Yumdu tekrar gözlerini,bitap düşmüştü ilaçtan,

Tişörtüne baktım,yer yer kusmuktu,yüreğim dağlandı,
Gözlerim nemlenmişti,etraf gündüzse de bana karanlıktı,
Dünya umrumda hiç değildi isterse kıyamet kopsun,
Soğuk terler dökerken ben,alemi cihan neşelensin,

Oysa akşam ne kadar çok oynamıştık,sırtımdan inmemişti,
Kanepenin üzerine çıkıp,devamlı üzerime atlamıştı,
Bunları düşünürken gözümden iki damla yaş düştü,
Allah'ım dedim ne olur onu bize bağışla daha doyamadım.


08.06.2010 Saat:22.13
Oğlum şu an yoğun bakımda ve ben,hastane yanında bir kafedeyim,