Öğretmenim

Bütün umutlarını bana verdim,

Sendin benim has bahçem içimde gülüm,

Sendin benim ağzımdaki dilim,

Beni gök yüzünde uçuran sendin,

Sendin bana gülmeyi öğreten,

Minicik ellerimden tutan,

Yumuşacıktı ellerin,

Üzülmeyi bilmezdin,

Ağlamak yoktu sende,

Hep içinden ağlardın.

Uçardın memleketimin en ücra köşesine,

Kanatsız bir kuş gibi,

Kırarlardı kanadını,

Kanadı kırık giderdin,

Dağlar kadar yük omuzunda,

Bu yük hafif derdin...

Derdin memleket sevdası idi,

Bir ışık bin ışık olacaktı,

Bir umut bin umut,

Yorulmak yoktu sana,

Ağlamak yasak,

Hep umut satmalıydın,

Hep ışık,

Sen neydin öğretmenim,

İçimdesin hala...

Bir kelime öğretmek için ne kadar çile çekerdin,

Çocuklar anladınız mı,

Hep birlik anladık derdik sana.

Anlamamıştık işte öğretmenim,

Uğursuzların eline geçmişti kaderin,

Sürgün yerdin bir o yana,bir bu yana,

Olsun derdin,olsun,memleket sevgisi var ya,

Katlanırdın bütün acılara..

Şimdi neredesin öğretmenim,

Kim kırdı dağlar kadar yüreğini,

Hangi uğursuz ağlattı seni.

Kimler unutturdu senin emeğini,

Kimler pejmürde gibi bir köşede bıraktı seni,

Söyle öğretmenim,söyle...

23/11/2024

BinkılıçUhr23:46

Tüm öğretmenlerin gününü kutlar,tümünün ellerinden öperim.