Oğul

Uçunca zamanın görkemli kuşları

Çok uzak diyarlardan yolculuk etmekte haneme 

Belli belirsiz suretin giriyor odama 

Evim şenleniyor,evim köşe bucak sen doluyor..

Parıltılı, ihtişamlı bir geliş ki ;

Ayak uçlarında çiçekler açıyor

Sarmaşıklar can veriyor gülüşüne

Gülüşünü de ekleyince ömrüme

Gönül sen doluyor..

Köşe bucak , adım adım ..

Ellerinde tanrının mührüyle 

Mülkü kadere ,

Silerek tüm kirli geçmişi

Ve onca adanmışlığını ruhumun 

Yalpalayarak sanki 

Sendeleye sendeleye itivererek 

Tüm gömülü mahremimi ..

Aydınlığa çıkar gibi karanlıktan,

Kandil gibi yakarak gözümün ferini 

Sen doluyorsun içerlerime 

Artık yitirsede tüm gerçekler anlamını

Ziyanı yok..

Sen oluyorum ben 

Sende can buluyorum

Ve sanki seninle doğuyorum 

Oğul;

Kaşının karasına;

Kurban ettim kendimi

Ben kendimi seninle yeniden yazacağım

Tüm bildiğim ezberleri bozup 

Yoluma yollar katacağım 

Oğul;

Yıllarımın önemi yok

Geldin ya baharı asacağım her yere

Cihana bir mevsim daha eklendi 

Elinin değdiği her yerde 

Sanki ömrüm yeniden yeşerdi..

Oğul; 

Sen toprağın yağmur sonrası 

Sen rüzgarın kırlarda dansı

Sen gölgemin bir parçası 

Adım sen ve seninle ben....

             (Oğullarıma)