Oğulcuğuma Mektuplar 4

Kimi Hint'ten gelir kimi Yemen'den,
Kimi sever, kimi s/över dümenden,
Oğulcuğum, yaralıyım sinemden,
Derdim büyük ben kimlere anlatsam..

Çakallara biz bıraktık meydanı,
Halkım sever kendisini s/oyanı,
Kör olası bak çalıyor h/armanı,
Y/anam y/anam ben derdime yanayım.

Dağlarımda dövüşüyor ağalar,
Kan gölüne dönmüş bizim ovalar,
Dayanır mı buna sağ olan canlar,
Derdim büyük beni anla oğulum.

Öten bülbül seher vakti sevilir,
Karanlıklar şafaklarda d/övülür,
Ay dolanır,boyun büker ç/evrilir;
Oğulcuğum bu derdimden anlasa.,

Yaram çoktur dermanım yok ağlarım,
Kara gündür gelir geçer yanarım,
Soysuzları yüzlerinden tanırım,
Yaram çoktur oğulcuğum anlasan.

Azrail'e selam gönderdim,
Şiirle alacak canımı...
Ben yine,
Düşüneceğim vatanımı...

Bu şiir belalı şiir oldu be,
Yine girmiş kendi çıkmazlarına,
Devamı olmalı bu şiirin,
Ruhum hala diri,girmedi çıkmaz sokaklara;
Ve hala yol alacak yeni umutlara..

Şu yüreciğimin ortasında acılar var,
Anlatmak istiyorum,
Anlatamıyorum kendimi,
Daha sabaha çok var,
Acılarım belki rüyalarımda uçar.

Ve oğulcuğum,
Ben hala umudun ekmeğini yiyorum,
Atamıyorum içimden şu kahrolası gerçeği,
Yenilgilerin en büyüğünü yerken
Yaşlı gözlerimle sana mektubumu yazıyorum,
Gözlerimden yaşlar süzülürken z/amanın şu karanlık anına,
Hala umutlarımdan yiyorum,
Biliyorum ki, umut bitmeyen bir hazine,
'Ye kürküm ye'diyorum.

Bir gün zaman elbette aslına rucu edecek,
Elbet görülecek gerçeğin özündeki vahamet,
Ve elbet kahrolası zamanın süzgecinden geçecek insanoğlu,
Ve elbet ağlayacaksın başını ayaklarının arasına aldığın zaman,
Oğlum ağla,hem de çok ağla,bırak da insin yüreğinin şişi, ağlamak insan işi,
Çürüdü yüreklerimiz kahpelerin göz yaşlarında , biliyorsun ki artık ağlamak da yürek işi