Oğulcuğuma Mektuplar 5

(31/03/2014)
Şimdi daha dün aldatıldık yine,
Ne zaman bitecek bu aldanmalarımız,
Kahpeler boynumuzu vuracak besbelli,
Ve o çok sevdiğim halkım gülecek boynumun devrilişine,
O ,zaten hep kendi çıkarına oynar tarihin en aşağılık oyunlarında;
Çocukları atılırken Yusufi zindanların en derin, en zifti kuyularına,
O hala bilmedim;görmedim,duymadım oyunlarını oynar kahpe zamanın aralığında.

Ey!
Lanet olası ,
Gel bana anlat şu bilincini,
Sen nereden geldin? Nereye gidersin?
Hangi yolun yolcususun be aymaz yolcu,
Sana derin uykulardan uyan diyen olmadı mı?,
Ve sen kaybolmalısın ki, biliyorum kaybolacaksın;
Çek git,attın seni aklımın en karanlık ışık girmez odalarına.

Oğulcuğum,
Sen ki senden olmayanı hala seviyorsun,
Sen ki benim gibi aldatılıyorsun,
Ve sen ki k/ahir uykularda hala uyuyorsun;
Sana ne diyeyim,
Aklım hala firarda,
Senin için kahrolmak olsun oynadığın bu oyunun bedeli em mi?

Oğulcuğum,
Elbet baban affedecek seni,
Ama tarih,asla affetmeyecek seni...

Oğulcuğum,
Korkaklık aşağılık bir duygudur ,
Kemirir insanın yüreğini,
Duvardaki nem gibidir,sarar bedenini,
Ve boyun eğdirir seni alçağa,
Sen eğildikçe alçak elbet yükselir,
Çıkarır kendini semaya,
İşte o zaman kıyamet yakındır oğul,
Tufan vaktini bekle,geldi gelecek;
Sökün edecek dağların arasından bulutlar,
Ve yağmur yağmaya başlayacak azgınca,
Fırtınalar kopacak ufuklar ötesinden,
Çaresizlik içinde çırpınmak ne acıdır oğul,
Nuh bile kurtaramazken Kenan'ı,
Benden de hayır yok sana oğul...

Oğulcuğum,
Vatan ki senin ana kucağın,
İlk ağladığın,
İlk emeklediğin,
Ve ilk süründüğün ,
Ve ilk sömürüldüğün yerdir,
İster Türk,
İster Kürt,
İster laz,
...........,
Ne olursan ol,fark etmez,
Bir şey olmalısın oğul,bir şey,
İnsan ,
Ol,
Yeter.

Ve oğulcuğum,
Şu vatanı kurtaran aslalar var ya,
Onlardan çok korkuyorum.


Onlardı Kara Eylüller'de darağaçlarına ilmik atan,
Onlardı memleketi kurtardığını sanan
Ve onlardı kendilerini kurtaran aslan,
Ve onlardı vatan kurtaran aslan,
Onlardı çocuklarımızı kıyıma uğratan.