''oku Bunu Insanoğlu''

şiirlerimi yaktım geçen gün
dumanında hayallerim tüter.
odama saran sis, sen gibi sardıda
ne haldeyim biliyormusun?
kendimi atıyım dedim, uçurumdan
tek dayanağım, yine sen
hainsin ama ,bilmiyorum
kaç kez daha bıçak yerim sırtımdan.
acısını seviyorum belki bu aşkın
belkide senin başkaların da mutlu oluşunu
sadist diyebilirsin ,okuyan bana
bence sevmek demek, karşıdakini mutlu etmek demek
başkasında mutluysa sevdiğim
ben artık uzaktaki ,
yakında olsada erişemeyen
durmadan ağlayan biriyim
...
ben şimdi karartılı bulutların efendisiyim
onlar gibi karamsar
dokunsalar ,ağlayacak olan gibi
kederli
gamımda içenlerim,
her gece kafa,
keş, jıletçiler gibi
meskenim oldu tüm dünya
aldığım her yudumda , sevdiğim her şey
....
zonguldak, etrafı uçurum
kayaları yalar burada dalgalar
buluşma sebebim gerçekten belliymiş burayla
yazıdan öteye geçilmezmiş
etkenide üstündeymiş
valla serseriler gibi içtim
kıyının parmaklıklarına çıktım
kaymadıı ayağım,
neden?
....
ağlıyorum yine ,
kaçınız sevdiğinizi söyleyemeden
unutuldunuz gittiniz?
kayıp şimdi gençliğim, onun eteklerinde
ne arkadaşım var ne de teselli verenim
kayıbım bu şehirde,
ihtirasımı alkolle boğarken
ruhum zaten ölü
şair gibi idam ettim hepsini
bi kibritti onbir yılı silen
bi sıgaraydı tesellisi
....
belkide dünyada son sahnemi oynuyorum
ama ölümle alakalı değil bu
yaşadım çocukluğumu, doyarak seninle
göçenler oldu sevdiklerimin içinden
ergen dönemimde buruk geldi gitti
son perde kaldı, toprağa kadar
durak uzaktada olsa ,yürüyoruz
yavas yavaş...