Okul Yıllarım

Oniki yaşımda orta okula

Gönderdiler beni bir kasabaya

Bir odalı bir ev tuttuk kiraya

Aklımdan çıkmıyor okul yıllarım.

Bir odalı evde iki arkadaş

Kol kola girerek verdik bir savaş

Öğrendik hayatı biz yavaş yavaş

Aklımdan çıkmıyor okul yıllarım.

Yemek yapmayı pek beceremezdik

Her gün çorba pilav bıkmadan yerdik

Bir de paparayı pek de severdik

Aklımdan çıkmıyor okul yıllarım.

Babamız her hafta gelir giderdi

Eksikler ne varsa temin ederdi

Hocalardan bir bir bizi sorardı

Aklımdan çıkmıyor okul yıllarım.

Okul müdürümüz Yurdakul beydi

Akşamları bizi ev ev gezerdi

Çalışın sınıfta kalmayın derdi

Aklımdan çıkmıyor okul yıllarım.

Biz onu görünce korkar kaçardık

Sanki bizlere hep kızıyor sandık

Bizi sevdiğini çok geç anladık

Aklımdan çıkmıyor okul yıllarım.

O yıllarda bütün şapka takardık

Sokaklara bile öyle çıkardık

Öğretmeni görsek selam çakardık

Aklımdan çıkmıyor okul yıllarım.

Ara sıra köye gelir giderdik

Patika yolları dümdüz ederdik

Şakalar yaparak türkü söylerdik

Aklımdan çıkmıyor okul yıllarım.

Çocuk yaşımızda işimiz zordu

Hem ders hem ev işi bizleri yordu

Bu hayat bizlere tecrübe oldu

Aklımdan çıkmıyor okul yıllarım

27 Mayıs 2020

 Dost kalemlerden 

Mustafa Yazka