Okyanusa Ellerini Daldırmak

Çocuk sokakta ellerini okyanus dolu torbaya daldırdı
Önce sağa sonra sola baktı karşıya geçmeden hem de
Uzaktan annesi gölgesine basa basa geliyordu
Bunun ne denli can sıkıcı olduğunu tüm bitki alemi bilir
Nebati dedi anne oğluna kirletme bayramlık hürriyetini
Baban yenisini alamaz bu saatten sonra
Çocuk elini okyanustan çıkarıp hürriyetini silkeledi
Annesi küçükken sahip olduğu bayramlıklarını hatırladı
Ne kadar da beyazdı hürriyetleri
Bir güvercinin kanadı gibiydi
O zamanlar hürriyete hürriyet demek konusunda pek hür de değildi
Bu yüzden en iç cebinde saklardı her insan hürriyetini
Belki de kirletmeli çocuk özgürce hüviyetini
Sokak ehli çocuğa, çocuk annesine baktı emir beklercesine
Her yer sustu
Parkelerden kırmızı olan ikisi fısıldaştı
Anneden ve baskı altında olmalarından dert yandılar
Bir iskarpinli ayak altından hafif sızlanarak
Özgürlük diye tıkırtılar çıkardılar
Esnaf kelimeyi sözlük olarak anladı
Kırtasiyeci bıyıklarını burup elini ovuşturdu
Bunu gören serçeler kapitalist diyecek oldu
Opakaliptüs anlar diye vazcaydılar
Çoğunuz çocuğu unutmadan şaryo çocuğun yanağını sıktı
Kamera arkasına bant yapıştırdı set sorumlusu
Para döndü ortada, bir kaç figür gösterdi
Hayranlıkla izledi dizi severleri besleyenler
Kel adam kolunu kaldıracak oldu
Vale alıp parketti kolu
Kıravatı sıkışık bey öksürecek oldu
Kağıt mendil kokusu getirdi rüzgar burnuna
Bunca olay bir maddeye gebe olmalıydı
Peşi sıra kilitli bir kamu binası belirdi caddede
Elini sıktılar binanın
Kirli de olsa sıktılar işte
Sahte birkaç gülücük serdi ipe hanım teyze
Şöyle kamuya çevirdi yüzlerini
Çabuk kurusun diye
Ütüsüz buruşuk gülücüklerden kibirler damladı sokağa
Tam da çocuğun alnından o pürü pak okyanusuna
Bu yüzden demiş olmalı anne
Sokma elini kirlenir hürriyetin diye