Okyanus'dan Pina'ya
Ömür boyu mutsuzluklar dilenmiş bana
Ve sonunda... tuttu dua!
Canını bu kadar yaktığımı bilmiyordum
Özür dilerim Pina
Seni okudum harf harf yıllar sonra
Okyanus diyormuşsun meğer bana
Düşündüm, doğruluğunu kanıtlar nitelikteydi hayatta
İyi kötü ne varsa içimde saklamışım
Suyumu bulandırmışlar anlamamışım
Her bir damlam başkasının hayatı, hevesi
Nerden baksan her bir damlam ziyan şimdi
Ben bana kalmamışım ki sana nefes vereyim
Kendimde boğulmuşum seni nerden göreyim
Şimdi affet desemde değişir mi kaderim?
Affetmezsen fark etmez, seni kendimden bilirim
İkarus gibi Güneş'e uçarken yandı kanatlarım
En acısı da ne biliyor musun?
Kanatlarım olduğunu yandığında anladım
Önce düştüm göklerden, okyanusa sığındım
Tam sönüyorum derken tekrar yanmaya başladım
Tuzuyla kavruldum, dalgasıyla boğuldum, en derinde uyudum
Sonra baktım ki Pina ben yine Okyanus oldum
Affet Pina kurtulamadım kendimeden!
Affet Pina seni severek öldüremem
Affet Pina yaraladıysam derinden
Yada affetme, mutlu ol
Duaların kabul gördü en yüceden
Affeder mi ki Pina ? Zira affetse ne olur...
Güzeldi.. kutlarım...
Kutluyorum bu güzel şiirinizi gönülden
Gün Eksilmesin Pencerenizden
Saygılar Sevgiler