Olamadık

Başımda eserken kavak yelleri
Ahu gözler gördüm şaşırıp kaldım.
Yüzünde açarken gonca gülleri
Doyumsuz endamın, seyrine daldım.

Sonra meftun oldum güzel özüne
Hayrandım dilinden çıkan sözüne
İstedim tebessüm dolsun yüzüne
Kendimi cennetin bağında buldum.

Öyle güzeldi ki onunla gecem
Onun adındaydı kelimem, hecem
Sonra oldu benim girift bilmecem
Dönüp etrafında pervane oldum.

Birden esti geçti fırtına yeller
Kaşlar çatılmıştı, buz gibi eller
Akort tutmuyordu sazımda teller
Usulsüz, makamsız, düzensiz çaldım.

Şimdi uzaklardan nâmeler yazar
Tipi, boran olur, kar gibi tozar
Bazende ağzını, dilini bozar
Sonunda çareyi sükutta buldum.

Olmadık onunla, yaren, arkadaş
Kalmasın ömrünün yolunda bir taş
Temennim; bulunsun yoluna yoldaş
Duaya açılan, temiz bir eldim.