Olamazdı

yine bir gündü belki
sabahına uyandığım.
elimin tersiyle,biraz hoyratça
biraz hiçe saydığım
itişimi kutlarcasına
acısına bir türlü alışamadığım
gidişinden kalan,
dudaklarımın ucundaki
sensiz sevdaların
tövbekar haykırışı.
bugünü kendime ayırsam
sadece kendime,
pişmanlıklarıma;
aldanışlarıma,ve birazda
sana..;
sana dair içimde kalanlara.
bir veda değildi..olamazdı
bir sehir bırakmış gibi ardında
ama hep senle.
gözlerinde parmaklıklar sarılı
hasretliğinde geçen gecelere.
olunmuyor böyle;bir mutlulukki
yaşanmıyor
ince birer sızı gibi.
ayrılıklar.
yada başlangıç tesadüfleri.
bir kokusu yok üzerinde
bahara benzer
sevda gibi.
neyi almalıydım yanımda bırakmışken
ruhumu.
bir bozuk musluk sesimiydi
düşüncelerime ansızın giren.
ve yapraklar sallanmakta
pencerem (bir ağaç önünde)
anlıyorumki bir mevsim daha geçmiş
ve bir mevsim daha var kavuşmamıza
kuytularda.
bugunü bize ayırdım
bize;bize dair ne varsa heybemde
dağıtıp dağıtıp
tekrar toplayacağım.
ve içine ne gözyaşı
nede ayrılık koyacağım.
baştan başa gözlerinde gördüğüm
sevdayı koyacağım
yanı başımda yaşlanacak.