Öldüm Be Güzelim

Kaşlarının çatısını da sevmiştim oysa
Birbirine yakınlaştıklarında bile kızmadım
En afili halinde gülümsemen bile olmasa
Yine de fark etmez bir buselik sefaya razıydım

Yaramazlık yapmış çocuk halinle kaçak gelmiştin
Yüzünde yanına aldığın yine o müthiş tebessüm
Kaşların yerlerinde duruyor çatısına koşmamış
Haklı bir isim buldum sana, sen, tebessüm çiçeğim

Buldum sana olan duygunun kaynak yerini
Oradan nefes alıp verirmişim görmeyince anladım
Sana bakışlarımın içine koymuşlar sevdanın akciğerini
Birkaç sekte ardından nefessizliğimi durduramadım

Öldüm be güzelim ben öldüm ama gömülemedim
Almadılar, ısrarlarıma bile hiç aldırmadılar
Can atarsa hayat devam eder diye safsatalar dinledim
Beni anlamadılar be güzelim, hiç anlamadılar.