Öldürdüm Seni

sen gidince anladım ben cahilmişim,
insanların sözüne nasıl uymuşum,
yaşım büyüsede daha toymuşum,
ellerimle ellere yoldurdum seni.

kokun sanki rüzgarda,meltemde,yellerde,
mazimiz şiirlerde,şarkılarda,dillerde,
sen başka ellerde ben başka ellerde,
gül gibi kopardım soldurdum seni.

bilsen nasıl perişan nasıl pişmanım,
bu zulmü düşmanına yapmaz düşmanım,
faydası kalmadı ardına düşmenin,
kabuslu uykulara daldırdım seni.

sıkışınca yardımı gelmiyorsa hızır'ın,
şüphe yok ki bu kader taktiridir yazarın,
kimseler bilmiyor kalbimdedir mezarın,
katilin olmadan öldürdüm seni.

beni affet demeye kalmadı yüzüm,
bir ömür kalbimde sızlar bu sızım,
sayısız şu alemde yapayalnızım,
kendimden ve hayattan yıldırdım seni.

hiç bir kötülük cezasız kalmaz,
yalvarsam da hakkın helal olmaz,
beni yağlı kırbaçla dövsen de az,
çünkü cümle aleme güldürdüm seni.

lanetli iblis gibi dünyana girdim,
seni mışıl mışıl uyurken gördüm,
benzeri olmayan bir tokat vurdum,
o tatlı uykundan kaldırdım seni.

şimdi ise ağlıyor utanıyorum,
hıçkırıklarımı tutamıyorum,
kabusun gelir diye yatamıyorum,
intikam ateşiyle doldurdum seni...