Öldürülen Aşkı Nereye Gömmeli

Adının her harfine bir ömür adadım
"dokuz" doğurdum gecelerde
Bildiğim her harfle seni yazdım
Her renkte yüzünden buldum bir nebze
Başımda aşkın yelleri avare biçare döndüm ateşinin ekseninde
Anladım ki aklımı kaybetmişim yüreğimin deliler evinde

Ah sen! Yüzü ? benli ? ömrü bensiz kadın
Beni bu esam kuyusuna gözlerinle sen attın...
Şimdi ellerin ötelerden uzanmıyor bana
Kurduğun asma köprülerde yerim yok
Kendime geldim ve bildim
İş işten geçti
Ben bir ömür ?sen? demekten bittim

Şimdi sığınağım göğe dönük avuçlarımın içi
Dualar sızıyor parmak aralarımdan
Unutabilmek için bile seni
Adını anmak zoruma gidiyor