Ölesiye Aşk (Kesit 2)

bütün yorgun şairler
tükenişlerini aşk acısına bağladılar

ki ;
düştü yanaklarından
sessiz kayalıkların zehri...

bense,
yarım kalmış bir ibadet gibi yazdım
her şiirimi...

geçmiş gözlerimde cam kırığı şimdi
ölümüne melankoli...

"hangi acı unutturmaz ki kendini"

iliklerimize işlemişti seksen yedi kışının soğuğu
istanbul beyaz örtüsüyle ne güzeldi...

nerden bilebilirdim
dedemin bu örtüyü çok seveceğini...
öyle ya,
anlamlı bir sessizlikti onun gidişi
annem söyledi...
hayat bu
devam ederdi...


geçer mi bu içimdeki boşluk diye düşünürken
eriyen karlara değdi gözyaşlarım...
bir bu eksikti !
komşu kızın talin'in intihar edişi
daha yirmi beşindeydi...
neydi derdi ?
o kadar yüksek bir binadan bırakırken kendini
rüzgara dokunmuş muydu yüreği ?

al sana yeni bir sevda hikayesi !
al sana bıçak kesiği....

"aşk öldürür " derlerdi de inanmazdım
al sana gazete manşetleri...

"sevgilisine kavuşamayan kızın intiharı"
oldu mu böyle
oldu mu söyle...

kilisenin kapısından el sallarken talin 'in hayali
elimin tersiyle sildim akan gözyaşlarımı...
kokusunu yitirmiş bir çiçekti dün
dünü soyundum bugün...

kınamadan hiç bir şeyi
ayna tuttum aşka
her defasında...

daha konuşulacak
daha gülünecek
daha ölünecek onca acı verken
kaç darbeyi gömdüm sabah güneşine ...


kamburun bahçesinde
bir film afişi
getirdi beni kendime....

sırrım denizin kıyısında çığlık oldu martılara
tütünsüz gecelerde lacivert bir boşluk...

en zor tarafından mutluluğa tutunabilme
ya da
dilimin çözülmesi hiçliğe...


gölgesine istanbul çalınmış zehirli şiirler
..........................sıyrıldı kalemimden
ateşe tutkun bir gül
boyandı aşk rengine...

söylesenize
gamzeli bir akşam üstü öpüşmek sevgiliyle
ne kadar öte
ne kadar öte...



4-2-2011
beşiktaş sahil....
yaslı bir deniz kıyısında
hatırlanır hatıralar...