Oliver

prangaya vurulmuştu duyguları
yetimhanenin soğuk taş duvarlarında
Oliver'ın

bilmediler
bilemediler
minicik yüreğinin attığını

hırpaladılar körpe bedenini hoyratça

kentin
sisli, uğursuz sokaklarında
azap kaldırımlarında
üşüdü kaderdaşlarıyla
kasvetli bir çatı katında

hiç pırpır etmedi yüreği
bir serçe gibi

serçe gibi
hep tedirgindi
dolaşırken
kirli saçlarında şefkat eli...