Olmadı

Kara yazıların başına yazdım adımı
Zamansız dönüşlere ihtiyaç duydum
Kazanmanın ayıp olduğu şehirde kaybetmeyi öğrenemedim
Dersime iyi çalışmıştım oysa
Devran dönecekti dişliler doğru yolu gösterecekti
Olmadı...

Sabahsız gecelerde uyuyorum şimdi
Sis perdesi gündüzlerimi çalıyor
Gecemse hep yollara küskün
Ona gitmeme hasret, üzgün ve çaresiz
Zaman benden yana akmayı öğrenemeden
Ben onu durdurmayı öğrendim
Yıllardır duruyor zaman bende
Onun için büyümeyi öğrenemedim
Çocuk kaldım yani
Büyümeyi şimdilerde çok istiyordum ama
Olmadı...

Çirkinliğinden ödün vermiyor
Sabah ağaçları kakalayan kuşlar
Ve tövbeleri boşuna herkes bilmiyor
Bende mi onlardanım diye sordum kendime
Sorularıma cevaplar yazacak adamı bulamadım hala
Ben insan mıyım diye sordum bilenlere
Bana verdikleri liste boş bir sayfadan ibaret
İnsan olmak isterdim şu aralar
Olmadı...

Son kez bakıyorum aynaya
Ve gecelerin bitmeyen sabahına
Derin geçmeyen ömrüme bir neşter arıyorum
Bir neşterlik derinlik yetermi bilmiyorum
Yetmez bendekiler sana biliyorum
Olmadı...

Hoşça kal...
Gidiyorum...