Olmak ya da Ölmek arasındaki Mesafe

Herkes biraz yarımdır biraz kül
Hatta biraz hiç
Yeniden doğmaya gebedir gece
Doğum sancısına afyon çeker gün
Tırnaklarını parçalar kayada kartal
Kayanın uçurumu intihardır çiçeğe
Çiçek,biraz güneş sevdalısı
Biraz da gökkuşağının rengine aşık.

Mühürlüdür zaman
Zamanın kıyısında ölü vakitlerin artıkları
Zemheriden bozma üşüyen bir bahar
Nereye dönsen kökünü terketmiş
Kuş uçmaz kervan geçmez yalnızlıklar

"Olmakla olmamaktır bütün mesele"
Asıl mesele
Nerde başlar , Olmak..?
Nerde biter ölmekle ölmemek arasındaki mesafe
Doğunca mı ölür insan
Yoksa ölünce mi doğar yeniden
Bir bebeğin çığlığı mıdır ilk adım
Ya da ölüm öncesi
Sessizlik midir yaşam ?

Doğru çizgiyi kim çizdi ilk
Mızrağı çuvala koyan yılanın kendisi miydi
Eğri bildiklerimiz ilk düşlenenler miydi
Yoksa düşlenenler miydi elmayı lekeleyen ?

Güzel dedik
Ay'la Güneş'le yıkadık yüzümüzü
Çirkin'i şansla teselli ettik
Bir yanımızı hep örttük ayıptan,günahtan
Bir yanımıza salıncaklar kurduk
Korktuğumuz Tanrı"nın iplerinden

Sancıdıkca yaralar,tuz ektik toprağa
Suyu tersinde sürdük yatağına
Deniz dedik
Mavi dedik
Ana rahmine yeni düşmüş
Özgür çocukları astık uçurtmalardan.
Suya kirli dedik içmedik
Kirlenmişligimizi suya akıttık
Dilimiz bal yedi,zehir kustu
Kurban olduk, kurban ettik
Ama insan olmayı beceremedik.

Sustuk öldük
Öldük sustuk
Sustukça öldük
Öldükçe yok olduk.
Hadi kıyamet kopsun
Bitelim artık...

A.Kemal