Olmaz Günlükleri

Sorsalar eğer!
Kaç yıl var bu yaranın kapanmasına diye
Bu gözün sağalmasına hani yangın sonrası
Yufka açan ellerin aya içleri
Sarımsak ve soğana bulanmış umut
Kadınsın naraları ve üstüne biçilen hüküm
Eğer dilimin ahrazları tek tek kesişmeseydi
Neşter atılan makasla ruh badireleri...

Bazen;
Olmaz olamaz diyemiyor insan
Sevdaya yazılan bitmez otları
Ve sütleğen acısı bu benlikte
Saçların rüzgarla gittiği yerden
Yeniden başlamak hayata
Yılkı atları sessizliğinde
Nereye dönersen dön
Eril bir azmanın elinde
Ellerin...

Boynuna kordon dolanmış
Ve bebek bağın kesilmeden
Dönmek uzun yol koşusu
Ölmek nirvana sonu
Ancak tadı yaşamanın
Son rötuşlarda çıkar
Neresinden yaşadıysan
Orada kalır hayat
Neşe bir bulut halinde
Ölüm son bir nefeste
Gelir...

Ancak!
Seni anlatacak son yazılanlar
Bu hayat günlüklerinde

Bir mezar taşına
Üç Elham...