Olmaz mı

Yıllar yılı o mabedin sokağından geçersin
Yanındaki bir kahvede akşam çayı içersin
Kirli oyun kartlarına gözünden nurlar saçarsın
Bir kere de o mabede giriversen olmaz mı

O mabette kalp gözünden akan yaşlar görünmez
Elem keder çaresizlik o mabette bulunmaz
Gönül kiri beden kiri gibi suyla arınmaz
Gönül nasıl yıkanırmış görüversen olmaz mı

Dünya esrarına kanıp hayale dalmaktansa
Ömür boyu kör bir nefsin esiri olmaktansa
Bunca çıkmaz sokaklarda şaşırıp kalmaktansa
Yolu bilen birisine soruversen olmaz mı

Sana karşı sen varsın neden düşman ararsın
Kendi günahını neden et sırtına sararsın
Bunca ruhsal bunalıma neden hekim ararsın
Yaradanın huzuruna duruversen olmaz mı

Baba oğul kız bile birbirine yabancı
Gönül derin yara almış dayanılmaz bir sancı
Bari sen de paylaşma bu toplumsal utancı
Kendindeki yarayı sarıversen olmaz mı

Hakkın deryasına varıp gönül bağlayan
Damla damla inci döker tövbe edip ağlayan
Seni altın köstek ile dünyaya bağlayan
O şeytanın zincirini kırıversen olmaz mı

İnsanoğlu dünyadan göçecek bir bedense
Ne kadar doysa da açtır şükür bilmez nedense
Bunca servetler üstüne servet eklemektense
Fazlasını hak yoluna veriversen olmaz mı

Güller neden isyan etmez dallarında solunca
Hayat sonsuz olur sevgiliyi bulunca
Ana baba oğul kardeş gider vadesi dolunca
Tüm bunları hayra yoruversen olmaz mı

Bazıları bu dünya tesadüf der bilmeden
Dikkatlice bakarsa her şeyde var bir neden
Batıl denen viranede ömrünü tüketmeden
Müsabet ilmin sarayına giriversen olmaz mı