Ölmem Sen Uğruna Kanayan Söze

ne yemine nede değmeyen dilin kozune
üzülmeye değmezsin
gururun vicdanına yenik düşüne
ölmem sen uğruna kanayan göze

biliyorum
bende olmayan söze
mevsimsiz baharın gününe
açarmisin gülüşüne kar

yeter artık
doldu günah defteri
güzel dedikçe azalan sevgi
dehşeti doğru yalan

şiirle olsaydı
köyde devrim olurdu
seyran ola ki
delinin naralarına
zeki olanın dizelerine
aşığın beddualarıyla.
..... devrim olurdu

yetmezmiydi
acılar kabuk bağladı
tüm yaralar kanadı
kör düğümle saklandı

öcü adam büyük olamazdı
sen üstünde kaldırdığın acı
bildiğim gördüğüm güya doğru
öz ol sözün başım üstüne

kendine söz itibar olaki
göründüğüne inan
görmezine kör düğüm
seni sende eder görünmediğin

hele birde yüreğine sor
ne yakınlık ne ayrılık
ortada kaldı ıraklık
zevki sefa eyle ki
edebi kalsın gülüzarlık

yansan kör sevdaya
kıyarmısın dilinde uslanmayan
mavi ilhamından

işin şiiri söz değildi
deniz dalgaların vurduğu
şamarların sıcaklığı soğukluğuna
_özüm sözüne
_hakikatın hakkına
_erin erdemliğine varışın
seriveniydi benimkisi
yaşamın direncine

hangi gerçeğin suyuna baksan
hem acıyan bir öyküdür
hangi güzelin suyundan gitsem
sevdası olur bana kalp ağrısı

gönülden akan sevda yarası
yürek yarası vicdan karası

25/04/2011 - Karataş

**dünyalar ayrı olsada./gidilen yolun sağı solu ortası çukurdur)*
**bu şiiri yazarken dişarda huma kuşu öterdi.../dilek dile...dileğin ola..! *