Ölmesinide Yaşamasınıda Bilemedim Senden Sonra
Ne kavuşmayı bildim ,ne unutmayı
Seninle birlikte İyi niyetimi
Masumiyetimi de kaybettim
Şimdi her kez aynı gözümde
Hayata gülen gözle bakmayı unuttum
İyice geçimsiz oldum
Her seviyorum diyeni
Aynı kefeye koydum
Artık terbiyemi bozdum
Aşka kötü konuştum
Aşkta aşkla yanıldım
Sen diye yaşarken ben
Bakmaya bile kıyamazken
Nedensiz gidişinle vuruldum
Yılların üzerine kazınmış bir sevdam vardı
Silinmesi imkansız
İlmek ilmek kalbimi kaplamış
İstesemde olmuyor
Bu sevdam tükenmiyor
Zaman acıma merhem olup iyileştirmiyor
Senden sonra ne yaşaya bildim
Nede ölebildim
bu arada şiirin bi harikaydı...!
sevmek gercekten cok güzel bişey ama mutlu ettigi kadarda üzebiliyor...! herşey bitsede aşkın sevginin izi asla silinmiyor ya sonrasında ya acı yada mutluluk veriyor ben arda kalmış hatıraların mutluluk vernine pek rastlamadım:)
Yılların üzerine kazınmış bir sevdam vardı Silinmesi imkansız İlmek ilmek kalbimi kaplamış İstesemde olmuyor Bu sevdam tükenmiyor Zaman acıma merhem olup iyileştirmiyor
Senden sonra ne yaşaya bildim Nede ölebildim
yüreğinize sağlık
evet nebile abla aslında her şeyi sölemiş bence keman sesi tadında bir şiir
Sadece bir iç çekiş, geçmişle hesaplaşma...