Olsam
Bir taş olsam diyorum
Savrulmasam küçük bir rüzgarla
Sonra düşününce vazgeçiyorum
Taşların daha çok canının yandığını fark ediyorum
Onun yerine rüzgar olsam
Essem özgürce istediğim yere
Sanırım bundan da vazgeçmeliyim
Ya fark etmeden üşütürsem yeryüzünü
O vakit bir kuş olmalıyım
Zararım dokunmaz kimseye uçarken
Lakin kurtulamazsam av eğlencesi olmaktan
Ya da binbir zorlukla yaptığım yuvamın bozulmasından
Buldum bir ayı olmalıyım
Hem en güçlü olurum hem de uyurum
Bir de bol bol karnımı doyururum
Ama yakalanırsam postumdan olurum
Sanırım Ay olmalıyım
Dertsiz, insansız, varlıksız ve görkemli
Her gün farklı bir şekilde güzel görünürüm
Fakat bir ailem olmayacak o zaman da
Sanırım kendim olmalıyım ben
Tıpkı Allah’ın yarattığı gibi kalmalıyım
Bu kısacık filmde herkes kendini oynamalı
Taş taşı, kuş kuşu, rüzgar rüzgarı, ayı ayıyı,
Ay Ay’ı ve ben de beni...
Düşününce bir taşın da canı var, ayının korkuları
Kuş bıkmıştır artık oyunlardan, var Ay’ın özlem duydukları
Benim de pişmanlıklarım var tabi elimde
Fakat terk etmedik rollerimizi, filme devam
Elbet yarattıklarına yardım eder Mevla’m..!
(İlk şiirlerimden biri)
Yürek sesinizi gönülden kutluyorum tebrikler efendim. En içten selam ve saygılarımla.
Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Gerçekten çok güzel ifade etmişsiniz duyguları. İçten, samimi... Kutlarım şiirinizi Gülhanım. Şapka çıkartıyorum bu şiire. Maşallah kaleminiz daima yazsın.
Yüreğine sağlık kardeşim harika bir şiir okudum İbrahim misali arayış ve gerçeği buluş . Evet herkes kendi rolünü oynamalı bu hususta insandan gayrı bütün canlılar yaratılış gereği bir sebeble insana hizmet ediyor ya biz insanoğlu yaratılışımızın gereğini yerine getiriyor muyuz işte o soru işareti Rabbim cümlemizi gerçeği görüp yaşayanlardan eylesin tebrik eder hayırlı çalışmalar dilerim Allah’a emanet olunuz esen kalınız