Oltama Takayım Şiirleri
Öyle çabuk tükendi ki yıllar
Zoraki kanıksadım bu şehri
Sarsa da çepeçevre böğürtlen dikenleri
Artık alıştım, acıtmıyorlar.
Kömür kokuları, beton duvarlar
Boş ev yok, her bacada duman
Ve koştur koştur yetiştirilemeyen zaman
Ama selamsız sabahsız komşuluklar.
Bu dağlar özlediğim dağlar değil
Ve dalgalardan değil bu kuru gürültü
Caddelerce uzanan bu ışıltı
Yıldızlar değil, yakamozlar değil.
Yalnız suya özlem içimdeki
Alabildiğine deniz, Akdeniz
Nasıl da canlanırım, dirilirim bilseniz
Atarım üstümdeki tüm miskinlikleri.
Bırakın beni yol verin gideyim
Oltama takayım şiirleri
Sözcüklerle sarhoş edeyim lüferleri
Bana denizi verin kana kana içeyim.
12.01.2010
Dağlar denince depreşir yüreğim hep, özgürlüktür, dikenlerine rağmen mutluluktur dağlar.
Denizler de öyledir ya, ucsuz bucaksızzzz.
Sevgili şair, ruhumu dinlendiren biraz da gözlerimi nemlendiren bir şiir okuttun bana.
Tebrikler
Takıdım mı ne ? Yoksa ben Şiir denizinde yüzen Lüfer miyim ?
Çok güzel. İçtenlikle kutluyorum. Şiirlerin lüfer yemi olduğunu bilmiyordum. Ben, favorilerime ekledim, lüferlere yem olmadan.