Ölü Aşk

Ve sessizce ölüm döşeğine yaklaştım,

Zar zor açmıştın, çabuk solmuş çiçek.

- - Zaten bana gizlice fısıldanmıştı,

Sen beni sessizce severmiştin. - -

Ağır göz kapakları bir kez daha kalktı

Ve ölümcül yorgun gözlerden kırıldı

Son bir - uzun - derin aşk bakışı.

Ve senin bir deri bir kemik kalmış küçük elin

Bir kez daha sıkıca benimkine uzandı.

~ Ve sonra her şey, her şey, her şey bitmişti.

Yarı bilinçsizce dışarı çıkmıştım

Sakin, yeşil bir dinlenme yerine.

Gölge serinliğinde bir uyku yatağına

İçinde bir gönül, parıldayan hasretini unutur.

Ve yine, uzun zaman önce gömmek istediğim eski endişeye kapıldım.

Ve yine boğuk sesini duydum: “Kurtar!"

Bu beni uzun, acılı gecelerden…

~ rahatsız ediyor.

Ve sıcak, hasretin çıldırdığı göğsümden, 

Bastırılmış aşk ağlatan gözyaşlarının fışkırdığı,

Ağır pişmanlık gözyaşlarının fışkırdığı göğsümden.

Madem yanakların hala parlıyordu, hayat kadar sıcak.

Ben mi çok soğuk olmuştum, sadece dostluk göstermemek için…

Ve şimdi, senin ölümünün ardından,

~ bu yakıcı arzu?