Ölü Babasına Seslenişi Şairin

a.

ben en utangaç oğlunum, baba!

ben bünyamin

altı kardeşten dört numara

hani şu dört yaşına dek yürüyemeyen

hani şu peltek

tuhaflığı herkesi fazlasıyla şaşırtan

otomobilleri teneke tabut

beton tabut binâları

mobilyaları tahta tabut

diye tanımlayan oğlun

senin yolundan sapmadım baba

bütün ömrümde

dünyanın şatafatına tamah etmedim

ferahfezâ uyu sen

ışıklar içinde

şiirlerle yıkandım yankısız yazılarla

sevindikçe gül koydum gömleğimin cebine

üzüldükçe bile-isteye kayboldum

o gülün pür-mistik deneyiminde

hissemize ne zâlim zamanlar düştü

"boğdururlar arslanı kediye, oğlum

ve tutulan kısrak döver harmanı"

deyişlerin çarpıyor ruhuma sık sık

gözlerimin nemlenmediği bir gün olmuyor

b.

olanca harâretimle seslendim sana

değişmedim, böyleyim, elimde değil

en hayırsız, en umarsız oğlunum, baba!

(*): BirNokta, Kasım2018, Sayı 202