Ölü Geçmişin Sırıtkan Gözleri
ne onsekizinde delikanlı
ne de sebisübyanım
dilimin atlasında umut çekirdeği
beyazıma beyaz katmaktayım
her sözcüğüm ilmek attı diğerine
kızarmış ekmeği paylaşır gibi
hava gibi
su gibi
ezgisi ince, söylenmemiş türkülerle
zencefil kokulu sabrımı
selamımı-sevdamı
neyim var neyim yok doldurdum heybeme
dumanı bol rengi gri acıları kendime
sevinçleri çevreme
sürdüm ruhumun atını ak süt emmişlere
dokuz ay
.....dokuz saat
.........dokuz dakika da gelmişlere
yedisine yetmişine
gagası beyaz kuşlara
kanadı mavi martılara
toprağa
suya çiçeğe
börtü böceğe
neyim var neyim yok doldurdum heybeye
sokaklar, caddeler, evler geçtim birbirine benzer
birer birer
vardiya değiştiriyordu yalnızlığın sığınmacıları
karanlık bir ormana akıyordu bütün ışıklar
kör noktasındaydı gök
kör gözün bakışında
kolları elimde kaldı
açılmadı kapılar
uçsuz bucaksız ıssız günler sanki hapishane
insandan çok gölge, gölgeden çok öfke
meğerse kırmış kabuğunu güvensizlik
dokunmuş sıkıntısı yüreğe
çok olmuş kurtlanalı yaranın ağzı
bu sıcak basması, gece terlemeleri
baş ağrısı, çarpıntı hisleri
bu üşüme, bu titreme
herkes kendi koyağında kaybolmuş
öyle bir veba ki
kuşku dibine vurmuş
karamsarlık
tepeden tırnağa karamsarlık
hangi köşeyi döndüysem bozkır yalnızlığı
her adımdan sonra, biraz daha hastalık
üstümüzde ölü geçmişin sırıtkan gözleri
İçten ve anlamlı paylaşımı kutlarım 👍👍 Güzellikler dolu yarınlara diyorum.. Ve saygılar kaleme 🙂
Her daim okumaktan haz aldığım ve bildiğim kalem her zaman yürekte damıtılmış kelimeleriyle ve dilin kullanımındaki özeniyle çıkartır dizeleri şiirin cografyasına...
Tebrk ederim sevgili şairim Emeğine Yüreğine Sevdana sağlık Dostlukla....
kör noktasındaydı gök kör gözün bakışında
kolları elimde kaldı açılmadı kapılar
Karanlıkların yok olması ufkumuzun sonsuz maviliklere açılması dileğiyle can...Kin, nefret, güvensizliklerin olmadığı bir Dünya'ya doğru el ele, hep birlikte inşallah... Harikaydı yine sevgili müsade emeğinize sonsuz tebrikler tşkler sevgiyle kalın...Saygılar...
sabah şiiri okudum,
bir kez daha okudum,
sayın özdemir;
karamsarlık tepeden tırnağa karamsarlık hangi köşeyi döndüysem bozkır yalnızlığı her adımdan sonra, biraz daha hastalık
üstümüzde ölü geçmişin sırıtkan gözleri
bu kısımı özenle iliştirdim sayfalara
kutlarım sizi
sevgiyle kalın...
ölü toprağı serpilmiş gibi üzerimize geçenleri düşündükçe hüzün çöker niceden kırlangıç kanadı değen de
sağlıcakla kalın