Ölü Gül-2-/ Rüyadan Ateşe Uyanış

Ölüm gibi birşey bu,
Sahi ölüm, Sahi gidiş,
Kucaklaşma,
Ve Hüzün
Asli Ölüm.
(?)

İki dudak arası bir ses çıkıverdi,
Hiç yokkken, vardı aslında; o
Adı istiridye kabuğunun arasında,

Gizil kalmışken şimdilerde,
Hâlâ sesi var..



Sesin en buğulu tazeliğiyle
Renklerin en yoğun olduğu yerden,
Meçhul zamanların aziz derinliğinden; geliyor.
Vakit gece yarısını geçmişken.

Bir rüya vakti.
Yine aynı göz.
Yine aynı yüz.

Gamzeler aynı desenlerle işlenmiş,
Elmacık kemikleri aynı oranlarla, resmedilmiş,
-Hiç böyle rüya görülmedi,-
Rengin asilliği onda toplanmış,
Denizlerin,dağların,taşların kıskançlığı işlemiş gözlerine,


Yine yine,
O var rüyalarda,
Bu seferki rüya; acıklı

Bir kucaklayış var,
Gitmeler bavullarda toplanmış,
Gözyaşları yastıkta dağılmış,

Bir bavul,
İki bavul,
İki çift göz,
Karşı karşıya,
Gülümsemeler özünde saklı.
Vedalaşma bunun adı.

His bu kadar yoğun değildi.


Bu seferki bitiş.
Ne başlanabildi ne de bitirilebilindi derken,
Bilemedi yürek,
Saklılığını.

Hiç bu kadar güzel, gülümsemeler çizilmemişti,
Yollar karanlık,
Elde bavul,
Onda da bavul.
Yolculuk

Melal batmış yüreğe derken sayfalar,
Bir sese uyanıkken göz
Yaşları görünce, ağladım,
Ya da ağlayamadım, ıslık gecelerin ölümsüzlüğüne,

O kadar kuru ki gözler,
Çöl olmuş beklerken,
Sahici bu sefer,
Gidişler


Ürkek,çaresiz,yorgun..
Lâl haykırdı; Neden?


Kader susmalarda.
Sonsuz boşluğa kürek atmakta,
Sahte gülüşler arasında.

Rüyadan uyanış,
Bu sefer ki başka rüya.
Terli uyanış.
Ateşler sarmış yatağın dört yanını.

Yanarken üşümek gibi birşey bu,
Kırk derece ateşle ölüme yolculuk gibi aşk


Adına aşk koyulan.
Yokken hep olan.
Hep olacak olan.






Acı.
Acıyla bitişik yazılmış;adı.