Ölü Kentli Rakkase

Bazen ne trene, ne de kentler istasyonlarında bekleyen yolculara sözümüz geçmez ne kadar istesek de ...Ömür bu bazen istasyonundan bir kentin transit geçer...bazisinda ya makas olmaz raylar mecburiyetten ya da istasyonda öylece bekler ...gideni belki en son o istasyonda yüreğini teslim etmişti yokluğa...orda belki hiçliğin kundağı sarılmıştı pamuklar içinde belki o istasyoda kalbinin yarısı kalmıştı...kimbilir...herkesi bir istasyonu var bazılarının istasyonları... bazılarıın sadece elinde tren bileti...geçer gider, gider geçer pencereden baze bakar oda ...öylesine işte...kaldığında bir şey bulamadığından, baktığından ne çıkar der...kapar gözlerini çoğu zaman...

yolcu yolunda gerek sayın şairim lafı epey uzattım.Özür dilerim. Değil mi ki ebediyete yolcuyuz.... ne yol biter, ne tren rayları,....üstüne yazılacaklar.

Gidişleriniz daim mutluluklara olsun dileim.

Şiirin ruhunun alnından öpüyoum.Çook güzeldi.Her zaman ki gibi.

Kalbi tebrik ve saygıyla.

hocam teşekkür ettim güzel yorumunuz için .

çok iyi şiir,

Şair şaşkın...! Bu kadar anlam nasıl olur böyle bir devrik cümlede Aşk kuramı yıkıldı Kör sevdaya

kutlarım

sevgiyle kalın...