Ölü Sema/zen
' sen berzahım olduğunda, cennete dokunurdum ruhumla... Şimdi bir cehennem taşıyorum sol kaburga boşluğumda! '
Bütün kandilleri üfledi, şehrime düşen eli kanlı ayrılığın
Yüzümde zembille inmiş bir öfke
Ayaklarım bu cebri ayrılığın ifrit kesilmiş suretinin peşinde
Gittikçe sensiz
Ve hiç kadar çaresizim işte
Yığınla karanlığın üstüme yağdığı bu yerde
Aleyhime soyunmuş satırların
Ve inkarı kuşanmış vaveylalarınla
Bir tırnak içinde kapana kıstırdın beni
' sen bir yalnızlık mecburiyetiydin ' der gibi
Bitirdin
Ve unuttun
Unuttun seni sevdiğimi
Eşhedü aşk hallerimi...
Efsa'da yıkanmış sözcüklerinden sonra
Hiçbir lehçe değdirmedim di(a)mağıma
Gözlerime yüzyıllık bir kahır ç/ekip
Susturdum kendimi
Yorgun argın bu yalnızlık ortasında
Ve sen hiç bilmedin
Yokluğunda ikiye bölündü gök kubbe
Dilimde paslı bir bıçak yarasıyla kendimi sırtımdan ittim
Cehennemin en dibine
Ve bir daha dönemedim kendime
Kayıp ilanlarında okuduğum ismim
Küflü satırların yanık kokulu nefesleriyle
Değerken gözlerime
Bütün aynalarda yüzüme tükürdüm
İğrenç ve ayarsız...
Korkak ve yalnız bir kadındım
Melankoli nöbetlerim tuttuğunda yağmur dualarıma sarıldım
Ağlak ve tutarsız...
Aşka küfürdüm!
Her sabah ve her akşam
Yokluğuna çıkan yolları yürüdüm
Telaşlarıma gizlenen o sırnaşık sızıların baskısıyla
Her gece ruhumu yepyeni bir kumpasla göz kırpmadan öldürdüm
Artık ne aşk var!
Ne aşka inanç!
Sus yaralarımı kapatmak için
Psikiyatristlerin yazdığı
' Depresif davranışlarında izaha muhtaç! '
Emrinin amadesi bu zamanlarda
Ne aşk var!
Ne aşka inanç!
26 Nisan-Ankara
Yolculuk esnasinda siiri okudum. Kitlenip kalmışım durağınmı kaçırdım...başka ne denir sonsuz tebrikler...
Ve sen hiç bilmedin Yokluğunda ikiye bölündü gök kubbe Dilimde paslı bir bıçak yarasıyla kendimi sırtımdan ittim😙😙😙
Usta bir kalem ve Aşk'a lal olmuş bir aşık yüreğinin kinini nefretini dökmüş beyaz sayfalara ama ? gidenlerin ardından ağıt yakmak değildir aşka' boyun eğenlerin hele Şair ruhlu Şiir yürekliler şiirin içine işliyor kelimeleri kanavice işler gibi kutlarım Biricik Kızım benim Şiirlerinden ve yürek sesinden biraz uzak kaldım tüm dostlarım gibi beni maruz gör ..🤐
kalem ile yürek nikah kıymış yine ders arası galiba.))👍
Hemen hemen her okurun kendini bulabileceği satırlar çünkü aşk her canlının derin yarası ki böyle hissettirmek ancak usta kalem işidir... Ruh ve yürekse öyle aşikar, ben yine kalbini, kişiliğini, karakterini, ellerini, yüzünü gördüm bu şiirde, ne güzel...
Gözüm, canım kardeşim öptüm şiirinin alnından
Hep seveceğim. 👑
'sen berzahım olduğunda, cennete dokunurdum ruhumla... Şimdi bir cehennem taşıyorum sol kaburga boşluğumda!'
gayet dokunaklı bir satırla giriş yapılan şiirin iç kısımları daha da vahimdi (güzeldi).
Usta katil hangi işkenceleri uyguladın öldürürken bu dizelere? Hala çığlıkları yankılanıyor çünkü ruhumun derinlerinde. Sonra hangi renge boyadın kan sıçrayan duvarları Fuşya mı? Mor mu? Hüzünbaz mı? Yoksa ten rengine mi?
Göz göre göre bir şiir intihar etti okurken geldiğim son nokta da. Öyle ustasın ki katil; şiirin bitiminde ancak görebiliyor bir ölümü okur. Ki müdehale etmek zor o nokta da hele ki yalnızlık tutuyorsa... Kalp masajı yapamıyor virgül şiiri bir satır daha yaşatmak için... Tabi usta katil aşkın bütün çağlarından geliyor ki işi şansa bırakmayışı da bundandır...
Esenlikler katil... pardon şair...
şiirdi...