Ölü Sevici Kent Hikayeleri / Sahipsiz
Sunu...
Karanlığın aydınlıkla sevişmesiydi gözlerin...
İyi ve kötü,
Doğru ve yalan gibi,
İçimizde habis bir tümör gibi büyüyen
Yokluk yalanlarına sığdırmaya çalıştığımız
Aslında az biraz umut besleyen çaresizliğimiz gibi,
Karanlığın aydınlıkla sevişmesi gibiydi gözlerin...
1.
Kimliksiz bir tren garının
Gölgesine sığınmış yalnızlığının içerisine çekilmişken bedenim
Hasret nidaları atarken buldum kendimi.
Çırıl çıplak ve toprak soğukluğunda şimdi ellerim.
Yüreğimi yüreğine vakfettiğim günlerde
Üç parça sevda biriktirmiştim gözlerine
Kadınlığımdan
Anaçlığımdan
Ve çocukluğumdan pay biçip...
En çok çocuk gülüşlerimizi eksiltmişler,
Biriktirdiklerimi ne yaparsam yapayım yetiremedim.
2.
Dağ yamaçlarına yaslanmaktan bahsederken bir yarım,
Diğer yarım ardında bıraktığın yankılı sükûneti sindirmekte.
Ellerimle açıyorum yollarını
Ölü sevici bu kentin sokaklarında biriken yalnızlıklar
Deliliği işaret etmekte...
3.
Boyumla bir büyüyen ateşlere atıyorum
Üstümden sıyırdığım insanlığımı,
Ellerimin dokunduğu her suret dökülürken pul pul
Bronz hayallere dalarken gözlerim
Asılacak hiçbir bakış bırakmıyorum arkamda
Bereketi yalancı bu kentin...
4.
Kimsesizlik bir kaderse eğer
Ve ben doğuştan zina veledi olarak anılmışsam
Ve hiçbir güzel hatıraya sebep değilse renklerim,
Karalara bürünüşüm çok görülmesin;
Ruhumun arsız yansımasıdır
Sebepsiz değil bu renksizliğim.
5.
Kendimi kanatmaktan vazgeçmeye çalıştığım günlerin
Çetelesini tutmayı başardığımda,
Karşıma çıkan duvarın yıkıntıları arasında kaldı suretim.
Aynaların yalanına kanma mecburiyeti de kalktı ortadan,
Artık yalın halim hüküm sürmekte,
Mahkûmiyeti bitmeyecek,
Kendime inşa ettiğim hücrede çürüyecek
Sebepsiz hallerim.
6.
Kim bilebilir ki;
Belki de zaman
Aşkın kokusunu barındıran zamanları cımbızla çekme zamanı.
Körelmiş ve zincirlenmiş tüm duygularımızın inadına
Yasaklanmış elmanın çekirdeğinden feyz alıp
Köküne kibrit suyu dökülmüş bir hayatı yeniden yeşillendirme zamanı.
Ama;
Adı ne olursa olsun
Günahın içine gizlenmiş sevabı
Susuzluğun içine sığdırılmış ummanı
Sen ne dersen de
Karanlığa sevdalanmış aydınlığı
Yaşatma zamanı.
Zaman belki de
Öksüz kalmış bu ruhu
Sahiplenme zamanı...
Eylül'2009 Aydın...
senin dizelerinde intihar ediyor tüm sükun yanlarım dostum, hücreleri ateşe veren satırlara uymuşsun, bizi de buna alet ediyorsun👍
şiiri en fazla anlamak istediğim şiirlerin başına koyuyorum... uzun zamandır iyi bir şiirden mahrumdum nede olsa.
klişe ve gereksiz teferuata girip şiirin açılımına dokunulmayacağını algılamanın ve anlamanın esası saydığımdan tebriklerik etmeyi yeterli buluyorum.
sevgiler...
Bu şiiri üç kez okudum ve nasıl bir ruh haliyle yazıldığını az çok tahmin ettim...Size söyliyebileceğim şiirin güzelliğinden öte sarılın derim hayata ve sakın ha sakın kendinizi bırakmayın...
yedisi , sekizide olsa okunurdu.. tebrikler...
şair esmiş bir kentin es zamanlı ânlarında..
ne çoktu..çoğaldı oku(n)dukça..
tebriklerim çok sevgili Aylin..