Ölü Sevici Kent Hikayeleri / Yokluk

Gelmiyorsun ruhumu okumaya.

Bense
Adımı inadına seslenen ademoğluna
Dönmeme rağmen sırtımı,

Üstüne aydınlık kilitler vurduğum
Bir umut besliyorum.

Artık cılız dileğimdir içimi parçalayan;

Yaşam doğuran varlığın,
Ölümü sırtlayan yokluğuna şerh koysun...


1...


Ellerinde tuttuğun sevgisizliğe
Bir umut sarılabilmekmiş hasretin,

Denize düşen yılandan misal...


Yokluğuna yakılan kız kınalarında,
İnce sesli titreyen nağmeler salmakmış

Figanıma sırtını dönen gökyüzünün hüznüne.

Ve;
Ağrıyan elleriyle babamın belime sardığı
Bekâret kuşağının ağırlığına denkmiş varlığın,

Sen

Anlamazsın.


2...

Kibri/t katline sebep bu kentte,

Ellerini tutabilme hasretiyle
Yakasına yapıştığım günler düştü önüme
Bir bir...

Her bir sözcüğü diğerine yamayarak bıraktığın vedanın ardından
Geceyi, gözlerinin ateşinde demlemek zor olmadı.


3...


Erketede bekleyen güneşe rağmen
Boyumdan büyük yağmurlar yaklaşıyor ölü sevici bu kente.

Dişlerinin arasında ezilen tüm kelimeler
Hak iddia ediyor sevdandan yana da

Sen
Duymuyorsun.

Ya da...


4...


Dök yüzünü ellerine ve bir düşün;

Üstüne basarak ne kadar yükselebilirsin bir bakışın,

Ya da kaç anlamsız çığlığın içinden çıkarabilirsin
Sana yakılmış ağıtları?


5...


Şimdi sen;

Özlemlerin hanesine bir nefes daha ekle gelecekten ç/alınmış.

Ben;
Eskimeyen anıların sıcaklığına sığınmaya çalışacağım arsızca.

Saçlarından geriye kalan kokudan
Ve fısıldadığın kelimelerinden boyamaya çalışacağım karanlık düşleri.

Olmayacak biliyorum,

Her şeyi olduğu gibi
Sensizliği de elime yüzüme bulaştıracağım.

Çünkü;
Gidişinle içine zehir zıkkım doldurduğum
Bu kekre uykularda yetmeyecek ayık zihnimi bulandırmaya,

Yokluğunu bile unutamayacağım...

Ve sorgulayacağım;
Varlığın bile ıssızken
Anlamsızlık yüklü boşluğunda nasıl avunacağım ...



Ekim'2009 Aydın....


Final özrümü gösterdiği yolla gideren Serhat Akdeniz'e teşekkürlerimle...
Eyvallah Usta...