Ölülerimize/ Size

Sana... Adına aşk dedim diye utandığım adam!



Adam...
Gidiyorum diyorum
Nereye gömebilirsin beni
Bu lanetli coğrafya da
Kaç bin yıllık toprak örter
Yokluğun da büyüdükçe büyüyor
Ruhum!


Bilmiyorsun!
Ben giderken
Yaşlı bir yosmaya dokundurmamak için
Dudaklarının terini
Bedeninden ben çıktıktan sonra
Kalan her bir parçanı


Onlar bilmediler
Toprağa attılar her yoksul bedeni
Çünkü kimsenin gücü yoktu
Kalbinde fazladan bir kalp taşımaya
Ölüler ağırdır sevgili!
Sen ölme diye tüm çırpınışlarım
Geride kalsa da!
Şimdi seni
Dünyanın en derin yerine gömüyorum
Kalbimin kuraklığına...