Ölüm

Kayıp bir deniz
Kırçıl dalgalı suyun üzerinde
Simsiyah yılkılar
Rüzgârı takıp peşlerine
Koşuyorlar

Kıyıda sapsarı bir kumsal
Üzerindeki çimenleri görsen
Bir cümbüştür kopmuş
Sarı, yeşile doymuş

Hemen arkada bir uğultu
Kol kola girmiş binlerce hayâlet
Dans eden binlerce çocuk
Ve depderin bir sessizlik
Ne sırlı adamlar gördüm,
O dudaklardaki sessizlik
Bu çam deryâsına tünemiştir
Ne kadar masal varsa bildik

İtiyorum kendimi ama
Gidemem
Bana verilmiş kırmızı bir bisikletti hayat
Binmeyi öğrenirken düştüğüm kadar
Ben bu uçurumdan düşemem

Birdenbire
Gökyüzüne yuvarlandım
Yıldızların üstüne
Yüzü koyun uzandım

Üstümü dûalarla örttüler
Açıkta kaldı yalnızlığım