Ölüm 2

Na tamam, oluşta ölür
Bin bire, yeni
Ey ölüm! Korkmuyorum
Beğendim seni

Ölümü yok oluş sayarlar
Yalan...
Sızlar mı sanırsın hesabı olmayan?

Devinimdir, zamandır
Mekân açmaktır yaşama
Dönüşmek gelişmektir aşama
Atiye hal ile çelişmektir taşıma
Anlamaya sevgiliyedir yaran kaşıma
Duygusal seremonisi, gizem algısı yaşıma
Korkuları akılca değil kalp ile koparandır başıma

Coşkudan bir sonraya taşar
Şimdi, bir öncenin ölümünü yaşar.

An gelir ölünür
Ölünmelide!
Direşilir mi güzelliğe?
Ölümle yeniden dönülür
Neden. Sanrısal-yanılsamaca
Fantezi-ruhsal-mistik bölünür?

Varlıkta
Bir itiraz, bir direniş
Göremem ki
Akışa tamam
Olgunca
Birleniş

Ölüm yaşama
Tahdit mi?
Kesinlikle değil
İlgi ve ilişkileriyle
Yeni boyut, yeni bilinç durumu
Tersinmeyen çelişkileriyle

Yaşamı güdülemeye
Sosyal tehdit mi?
Kesinlikle evet
Allı pullu
Bir güzel çullu
Somu iyice zullu*
Hayali, hayale ayrı ayrı
Nirvanadır
Dön etrafında gayrı

Ben var iken o, yok
O var iken, ben yokum
Hiç karşılaşmayacağımdan
Korkmak mı?
İstemez tokum

Cehaletimden
Ölesiye, senden korktum
Fantezilerine doydum, önceden
Hanendeki tanımlanmışları
Bir bir, sildim, inceden heceden
Yerine kendi bilgilerimi soktum
Ey ölüm! Seni, beğendim!

Çevremde başkalarında varsın
Bir gün sana da gelecek diye
Bende bu korkularla darsın!
Mekanikte yaşanırsın, istemem
Kemali olgunluğumda, minnetimle karsın
İtiraz edemediğim, birleşmesin sen

Kimi bilmezde, senden kaçınmış!
Fantezi, mitos, fantomla dolmuş saçılmış!
Can çatlaması yapmış, ürküşmüş!
Bir öldüğünde, bin bir açılmış
Yaratanın emri ile katılmış
Budur bendeki neşesi
Ey ölüm seni beğendim

Ölümün bilinçli neşesiyle
Acıların dinecek
Baykuşların sermaye demlendikleri
Korkuların sinecek
Umutsuzluklara, bin umut binecek
İnsan, demi, sözü, yaşamı; aklı ile bilecek
Biri, biz edecek; palamudun meşesiyle

Ölümdü bizi, var eden
İlk şartta
Ölümdü; sonrası
Beni var edecek olan
Hemen akabil kartta

Sıkı sıkı, sarılsam
Yaşama bile
Kalıcılık yok!
Ama aç, ama tok
Dürülüsü hile!

Okuyamıyorsan evreni
Güdülüyorsun çevrenli
Soluğunu hissedersin ensende!
Arkaik dünyanın karabasanısın
Sen, sende
Çırpınmalı, direnmeli
Makası açılmamış
Sıkım sıkım, sıkar pensende

Ölümün vari diyeti
Genlerdeki bencili yeti
Yaşam kalım makinesi
Gibi bedendeki sencili yeti
Her halükarda ben, nihayeti
Yaratandan yaradılışa, dirayeti

Ölüm sonrası
Yaşam kalım
Kalıbı değişimi
Dölüm de dölüm
Hem dölüm
Hem değilim
Ölümsüzlük ve
Oluş bu
Evrensel eğilim

Yaşamın, evrenselin
Sıralı etkilenen görünümü
Bölüm bölüm
Değişmenin
Bir var oluşun
Anlık aşamasının
Adıdır ölüm

Beni gerektirdi
Bendekini gerektireceği gibi
Tehdidi, tahdidi yok
Ta başlangıcın
Yazılımın açılımıdır dibi

Ey ölüm beğendim seni!
Yan yana değilken
Bezeyip, düşündürürler
Senle beni!

Geri ölür yeni
Bugün, dünün
Gençlik, delikanlılığın
Ölümünü yaşıyor
Çocuk, tohumun
Ölüsünü taşıyor
Ey ölüm beğendim seni

Yine düşündürüldüm
Sen ile Seni [ölümle-ölümü]
Bir Abbaslı!
Bir logos tik
Benle, beni

Ey sevdam
Büyümekten korkmadın
Döl ermekten korkmadın
Gibi büyümek, ölmek
Ne ki korkarsın ölmekten
Üstelik bir arada değilken
Bir oluşun nitel sıçraması
Ölüm; senin ile-sensiz
Sürecin diyalektiği ile dönüşüp
Yaşamak için.


Na tamam, oluşta ölür
Bin bire, yeni
Ey ölüm! Korkmuyorum
Beğendim seni


Zullu: Saklı, gizlenmiş.

07.01.2007

13 Eylül 2010 288 şiiri var.
Yorumlar