Ölüm

Ansızın çalar kapını, sormadan
Haber vermeden gelen bir misafir gibi telaşlandırır
Gidenin hali bilinmez ama
Geride kalanlar ağlamaklıdır !
Bir "helal olsun" cümlesi ve Fatiha
Yolcu eder
Bir mezar taşı sırdaşı olur
Ahbap olur insan, toprakla !
Unutulur, belki bir mezar taşı hatırlar onu
O artık hayal olmuştur
Kimine göre sonsuzluğa kavuşmuştur
"ölüm" adı verilir, toprakla olan buluşmaya
İşte hayat bu kadar gaddardır
Ansızın başlar ansızın biter
İki ezan arasına sığdırabildiklerindir hayat !
Böyledir insanoğlunun rolü
Kısa veya uzun,
Herkes kendi oyununda baş roldedir!
Ve ölüm ...
Perdeyi ansızın kapatır, boyun eğersin isteksizce
Sen gitmek istemesen de sürükler seni sinsice !
O dakikalarda kırdıkların kırgınlıkların gelir
Gözünün önüne
Bir "elveda" demeye bile yoktur vaktin!
Her şey bitmiş, perde kapanmıştır
Artık dönüş yoktur, bu yolculuk uzak ve sondur ...
Bu yolculuk vakti gelmeden
Kırdıysan ara, kırıldıysan affet
Çünkü hayat ;
İki ezan arasına sığacak kadar kısa ...