Ölüm

Bana ağlama..
En çok bildiğimi sandığım öykülerim bile eksik..
Sensizim ..
Ve ben ne zaman sensiz kalsam, daha bir kimsesizim..
Durup durup kanayan yerlerimi seninle,
Onlarla değil bir tek seninle;
Sarmalasam cam kırığı sözlerinle..
Varsın yıkılsın yüreğim,
Göçsün alaca kuşlar öz yüzümden,
Ölsün gülüşümden arda kalan gamzelerim.Bitsin..
Yada dur gitme..
Beni bırakma..
Kuşbakışı yükseklikler korkutuyor gözümü..
Kolları kesiliyor yollarımın..
Bir nefeslik uğultular beynimde,
Ölüyorum...
Ah olsa diyorum bir adım,
Bir adım atabilsem boylu boyunca gölgene..
Cesaretten uzak esarete yakın iklimine..

Konuşsana..
Müfredattan çıkarılmış bir sevmekmi benimki?
Talanmı edildi gözüme astığım suretin?
Yapma..
Fikrimi kurcalıyor bu duvarlar..
Gözlerimde kan karası sürmeler,
Ödümü koparıyor yokluğunda..

Ve dilimde hala yanıtı boğazımda düğüm sorular;
Madem ki gitmeye bu denli meyilliydi yüreğin,
Neden gözlerimde bukadar güzeldin?

Uzak mıydı gölgene?
Ufkunu özsuyu bellemiş şehirlerim..
Sakındığım gözlerin yalana bakıyor gün gün..
Ve her köşe başında edepsizce yakama yapışıyor,
Tadı dilimde yara bir ölüm..